Oferta

Konsultacje psychologiczne to oferta skierowana do osób, które nie podjęły jeszcze decyzji o rozpoczęciu wprowadzania zmian we własnym życiu przez udział w psychoterapii lub które doświadczają wielu wątpliwości i chciałaby uzyskać odpowiedzi na nurtujące je pytania. Udział w nich pomaga wstępnie zorientować się w naturze własnych trudności i problemów oraz pozwala uzyskać wskazówki, dotyczące wyboru najlepszej drogi do ich rozwiązania. Z tego typu możliwości mogą skorzystać również osoby, które potrzebują doraźnego wsparcia w sytuacji, w której obecnie się znajdują. Konsultacje (jedno do trzech spotkań) mogą stanowić wstęp do dłuższego kontaktu.

Spotkania kwalifikacyjne są skierowane do osób zainteresowanych udziałem w grupach terapeutycznych lub realizowanych programach. Służą one przede wszystkim wzajemnemu zapoznaniu się, czyli zebraniu i przekazaniu informacji niezbędnych dla dalszej pracy, wstępnemu określeniu oczekiwań i celów oraz podjęciu decyzji o przyjęciu lub rezygnacji z oferty terapeutycznej.

Psychoterapia indywidualna stanowi opartą na dialogu formę pomocy osobom, znajdującym się kryzysie życiowym oraz doświadczającym problemów i zaburzeń emocjonalnych (wahania nastroju, lęki, nerwica, depresja) a także cierpiącym z powodu zaburzeń odżywiania, zaburzeń osobowości czy trudności w relacjach społecznych. Jest ona nastawiona na głębsze poznawanie, rozumienie siebie (własnych uczuć, myśli, postaw, przekonań, zachowań prezentowanych w różnych sytuacjach, zarówno wobec innych ludzi, jak i wobec własnej osoby), ale również odkrywanie posiadanego potencjału i likwidację lub zmniejszenie emocjonalnego cierpienia. Celem psychoterapii jest poprawa jakości życia, osiągana przez pomoc w nabywaniu umiejętności „usuwania różnorodnych przeszkód z własnej drogi” i tym samym umożliwienie osobie, uczestniczącej w terapii, dążenia do osobistego rozwoju zgodnie z jej predyspozycjami i zasobami. W procesie psychoterapii terapeuta, ponosi odpowiedzialność za warunki oraz przebieg procesu terapeutycznego, natomiast o kierunku i wprowadzaniu zmian decyduje wyłącznie jej uczestnik.

Psychoterapię indywidualną poprzedza zwykle kilka spotkań o charakterze konsultacyjnym i diagnostycznym (nie więcej niż trzy). Mają one na celu m.in. wstępne rozeznanie sytuacji i określenie problemów z jakimi zgłasza się osoba oraz wyznaczenie dalszych sposobów i kierunków pracy. Czas trwania procesu terapeutycznego oraz częstotliwość spotkań ustalane są indywidualnie. Podejmowanie decyzji o rozpoczęciu własnej psychoterapii jest skomplikowanym i często długotrwałym procesem. Do głosu mogą bowiem dochodzić liczne obawy, którym nierzadko towarzyszą różnorodne wyobrażenia. Wiele z nich opiera się na zaczerpniętej niemal wyłącznie z filmów wiedzy. W rezultacie niejednokrotnie bywa, że stworzone na własne potrzeby wizje znacznie rozmijają się z rzeczywistością. Z pewnością nie są także pomocne, nadal niestety funkcjonujące w społecznej rzeczywistości, mity i stereotypy. Wszystko to i jeszcze wiele innych czynników często utrudnia i tak już niełatwe zmagania z samym sobą. Nie ulega jednak wątpliwości, że jeśli się czegoś nie spróbuje, to nie ma możliwości przekonania się o tym, czy coś mi pasuje, czy też nie. Najtrudniejszy jest zwykle pierwszy krok…

Jeśli więc wahasz się, czy ta oferta jest odpowiednia dla Ciebie, zapraszam do kontaktu i umówienia się na konsultacje, podczas której będziesz mieć okazję do rozmowy o swoich niepokojach oraz uzyskasz wyczerpujące odpowiedzi na nurtujące Cię pytania.

Psychoterapia online z wykorzystaniem komunikatora jest ofertą skierowaną szczególnie do osób, które z różnych powodów nie mają możliwości uczestniczenia w psychoterapii stacjonarnie, czyli w gabinecie.

Trudności związane z dojazdem, stanem zdrowia, wyjazdem, czy wynikające z innych przyczyn, stanowiących, trwałą lub czasową, przeszkodę w bezpośrednim spotkaniu, nie muszą automatycznie oznaczać rezygnacji z regularnego udziału w sesjach. Kontakt za pośrednictwem internetu przynosi bowiem takie same efekty, jak osobista rozmowa.

• zainstalowany program
• kamerka internetowa
• mikrofon
• stabilne łącze internetowe

Psychoterapia uzależnień jest szczególną formą psychoterapii adresowaną do osób uzależnionych, które nadużywają jednej lub więcej substancji psychoaktywnych (alkohol, narkotyki, leki) lub które cierpią z powodu zaburzeń nawyków i popędów, określanych powszechnie mianem „uzależnień behawioralnych” (hazard, zakupy, Internet, seks, praca, objadanie się). W pierwszym etapie leczenia podstawowym celem jest budowanie umiejętności utrzymywania abstynencji, nauczenie się rozpoznawania objawów tzw. głodu substancji (zachowania) i czynników ryzyka oraz opanowanie konstruktywnych sposobów radzenie sobie, zarówno z chęcią powrotu do nałogu, jak i w sytuacjach trudnych. Kolejny krok stanowi natomiast, szeroko rozumiana, praca nad wprowadzaniem zmian w poszczególnych sferach swojego życia. O uzależnieniu, w najprostszym ujęciu, możemy mówić wtedy, kiedy osoba podejmuje określone zachowanie, które przynosi jej szkody, ale pomimo tych szkód kontynuuje je a wszelkie próby jego przerwania kończą się niepowodzeniem.

Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 uzależnienie od alkoholu (lub innej substancji psychoaktywnej) rozpoznajemy, kiedy przez pewien okres w ciągu ostatniego roku (picia, brania) występowały co najmniej 3 (lub więcej) z poniższych objawów:

• Silne pragnienie lub poczucie przymusu picia (brania), natrętna potrzeba spożywania alkoholu (zażywania narkotyku) tzw. głód alkoholowy (narkotykowy).
• Upośledzenie zdolności kontrolowania zachowań związanych z piciem (braniem) upośledzenie zdolności powstrzymywania się od picia (brania), trudności w zakończeniu picia (brania) oraz w ograniczaniu ilości wypijanego alkoholu (zażywanej substancji) do wcześniej założonego poziomu.
• Fizjologiczne objawy zespołu abstynencyjnego w sytuacji ograniczenia lub przerywania picia (zażywania narkotyków) lub używanie alkoholu (narkotyków) w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu (narkotykowemu) zespołowi abstynencyjnemu, czemu towarzyszy przekonanie o subiektywnym poczuciu skuteczności takiego postępowania.
• Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (narkotyku) - ta sama dawka alkoholu (narkotyku) nie przynosi oczekiwanego efektu, potrzebne jest spożywanie większych dawek dla osiągnięcia oczekiwanego efektu.
• Koncentracja życia wokół picia (brania) kosztem zainteresowań i obowiązków. Postępujące zaniedbywanie alternatywnych do picia (zażywania narkotyków) zachowań i zainteresowań.
• Kontynuowanie picia (brania) pomimo wiedzy o szkodliwości.

Zbliżone kryteria stosowane są także w rozpoznawaniu innych problemów z obszaru uzależnień, w tym również zaburzeń nawyków i popędu.

Coraz częściej zdarza Ci się wieczorem sięgać po alkohol? Miewasz kłopoty ze snem i zauważyłeś, że po piwie łatwiej przychodzi Ci zasnąć? Masz wyczerpującą i wymagającą pracę, a kiedy przychodzi weekend myślisz już wyłącznie o tym żeby się zrelaksować z pomocą alkoholu? Nie wyobrażasz sobie imprezy bezalkoholowej? Zastanawiasz się, czy problem uzależnienia od alkoholu dotyczy Ciebie? Sprawdź siebie, odpowiadając na poniższe pytania:

• Czy uważasz, że pijesz w taki sam sposób jak większość ludzi?
• Czy Twoi przyjaciele bądź krewni uważają, że Twoje picie nie mieści się w normie?
• Czy kiedykolwiek brałeś udział w spotkaniu Anonimowych Alkoholików?
• Czy straciłeś kiedykolwiek przyjaciela lub dziewczynę z powodu picia?
• Czy miałeś kiedykolwiek kłopoty w pracy z powodu alkoholu?
• Czy z powodu picia zaniedbałeś kiedykolwiek swoje obowiązki, sprawy rodzinne lub opuściłeś pracę kilka dni pod rząd?
• Czy miałeś kiedykolwiek delirium tremens (majaczenie alkoholowe), nasilone drżenia czy po nadużyciu alkoholu słyszałeś głosy lub widziałeś nie istniejące rzeczy?
• Czy z powodu picia zwracałeś się kiedykolwiek do kogokolwiek z prośbą o radę?
• Czy przebywałeś kiedykolwiek w szpitalu z powodu picia?
• Czy byłeś kiedykolwiek zatrzymany za prowadzenie pojazdu po użyciu alkoholu lub czy kiedykolwiek prowadziłeś pojazd po wypiciu alkoholu?

Udzielenie co najmniej 5 twierdzących odpowiedzi jest uznawane za wystarczające kryterium do rozpoznania uzależnienia od alkoholu. Być może teraz doświadczasz tzw. mieszanych uczuć. Z jednej strony przeżywasz lęk i chciałbyś jak najszybciej poszukać pomocy a z drugiej pojawia się myśl, że może „wcale nie jest tak źle”, że „ten test to kompletna bzdura, która nic o mnie nie mówi”. Twoje przeżycia są w pełni zrozumiałe. Decyzja o podjęciu terapii, zwłaszcza w zakresie o uzależnienia, nie jest łatwa. Jeśli jednak masz jakiekolwiek wątpliwości, czy to związane z rezultatem testu, czy też wynikające z własnych przemyśleń, to zapraszam do rozmowy o tym, co Ci niepokoi.

Trening ograniczania picia alkoholu to forma pomocy przeznaczona dla osób, które używają alkoholu w sposób szkodliwy. Jej celem jest nabycie umiejętności ograniczenia ilości oraz częstotliwości używania alkoholu. O piciu szkodliwym mówimy wtedy, kiedy używanie alkoholu powoduje szkody zdrowotne, fizyczne lub psychiczne, ale również psychologiczne i społeczne. Według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 picie szkodliwe diagnozowane jest gdy:

• Picie alkoholu spowodowało szkody somatyczne lub psychologiczne (lub znacznie przyczyniło się do tego), włączając upośledzenie sądzenia lub dysfunkcjonalne zachowania, które może prowadzić do niesprawności lub mieć niepożądane następstwa dla związków z innymi ludźmi.
• Charakter szkód powinien być lub jest jasno rozpoznawalny(i określony).
• Wzorzec picia utrzymywał się przez co najmniej miesiąc lub występował w sposób powtarzający się w ciągu 12 miesięcy.
• Zaburzenie nie spełnia kryteriów uzależnienia (patrz zakładka: Psychoterapia uzależnień).

CANDIS to indywidualny, krótkoterminowy program terapeutyczny dla osób, doświadczających problemów z powodu używania marihuany lub haszyszu. W programie mogą uczestniczyć osoby powyżej 16 roku życia, które chciałyby ograniczyć używanie konopi lub całkowicie z niego zrezygnować.

Program obejmuje z reguły 10 sesji, z których każde trwa 90 minut. Są one realizowane w ciągu od 2 do 3 miesięcy i mają charakter indywidualnych rozmów z terapeutą.

Program CANDIS jest wdrażany w Polsce przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii we współpracy z Centralnym Instytutem Zdrowia Psychicznego Uniwersytetu Heidelberga w Mannheim i Uniwersytetem Technicznym w Dreźnie.

Skuteczność programu CANDIS została potwierdzona w badaniach ewaluacyjnych prowadzonych przez Uniwersytet Techniczny w Dreźnie.

Zajęcia w ramach terapii prowadzone są przez certyfikowanych specjalistów terapii uzależnień, którzy odbyli dodatkowo profesjonalne szkolenia uprawniające ich do prowadzenia programu Candis.

Podstawy teoretyczne programu opierają się na wykorzystaniu metod o udokumentowanej w badaniach naukowych skuteczności - dialog motywujący, opracowany przez amerykańskich psychologów Rollnick’a i Millera, oraz koncepcje behawioralno – poznawcze.

Dialog motywujący to bardziej filozofia pracy z pacjentem niż metoda terapii. W dialogu motywującym pacjent traktowany jest podmiotowo, a rola terapeuty polega na wzmocnieniu w pacjencie gotowości do zmiany oraz rozpoznaniu jego zasobów psychicznych i społecznych.

Metody behawioralno - poznawcze odwołują się do założenia, że w uzależnieniu od substancji psychoaktywnych istotną rolę odgrywa proces „uczenia się”. Dlatego w terapii ważne jest. aby osoba rozpoznała te mechanizmy, które w jej przypadku doprowadziły do uzależnienia oraz nabyła umiejętności radzenia sobie z problemami w sposób inny, nie wymagający sięgania po substancje psychoaktywne.

Cele terapii:

• rozpoznanie swoich problemów związanych z używaniem konopi,
• zaakceptowanie terapii i regularne uczestniczenie w leczeniu,
• dążenie do abstynencji, lub redukcji używania jako najważniejszego celu leczenia,
• całkowite zaprzestanie lub ograniczenie używania konopi,
• pozostawanie w abstynencji przy zastosowaniu działań profilaktycznych zapobiegających nawrotom,
• ​nauczenie się adekwatnego i skutecznego rozwiązywania problemów psychologicznych i społecznych

Program „Candis”, realizowany w ramach oferty Gabinetu Psychologicznego, jest odpłatny. Koszt pojedynczego spotkania (1,5 godziny) to 100 zł.

Warunkiem wzięcia udziału w programie jest odbycie spotkania kwalifikacyjnego, w trakcie którego zostaną omówione szczegóły uczestnictwa.